Ulusal siyaset otorite, yonetim ve hukuk dunyasidir. Uluslararasi politika ise guc, mucadele ve uyusma dunyasidir... Kisiler gibi devletler de ozgurluklerinin genisligiyle orantili olarak guvensizdirler. Eger ozgurluk isteniyorsa, guvensizlik kabul edilmelidir. Otorite ve denetim iliskileri kuran orgutler, ozgurlugu azalttiklari icin guvenligi artirabilirler. Ister kisiler, ister devletler arasinda olsun, eger kudret hakli yapmiyorsa, o zaman bir kurum ya da bir organ bunlari doganin kralligindan kaldirmak icin mudahil olmustur. Bir organ ne kadar nufuz sahibi olursa, onu denetim altina alma arzusu o kadar guclenir. Bunun tersine, anarsik bir duzendeki birimler bir orgutu korumak ve kendi talihlerini o orgut icerisinde artirmak ugruna degil, kendi cikarlari icin hareket ederler. Kuvvet kisinin kendi cikari icin kullanilir. Orgut siyasetinin yoklugunda, sorunun siyasetine daha fazla yogunlasabilir ve birligi korumak ugruna bir azami uyusma yerine kendi ayri varoluslarina imkân verecek asgari bir uyusmayi daha iyi hedefleyebilirler. Eger karari kudret verirse, o zaman hak konusundaki kanli kavgalar daha kolay onlenebilir.