11 Eylül 2001’de ABD’de yaşanan İkiz Kule saldırılarından sonra ülkeler ve uluslararası örgütler kriz yönetim süreçlerini gözden geçirmiş ve doğal afet odaklı olan kriz yönetimi anlayışlarını, güvenlik krizlerini de kapsayacak şekilde genişletmişlerdir. Bu kapsamda; ABD, FEMA’nın ve İç Güvenlik Bakanlığı’nın etkinliğini artırmış; Birleşik Krallık, Kamu Acil Durum Kanununu çıkarmış; NATO, 2010’da Stratejik Konsepti’ni önemli değişiklerle yayımlamış ve AB, OGSP ve Lizbon antlaşmasını yürürlüğe koymuştur. Türkiye ise 2009 yılında 5902 sayılı Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkındaki Kanunu ve 2010 yılında ise 5952 sayılı Kamu Düzeni ve Güvenliği Müsteşarlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkındaki Kanunu yürürlüğe koymuştur. T.C. Anayasasının 15’inci maddesinde ‘savaş, seferberlik, sıkıyönetim veya olağanüstü haller’ olarak dört gerginlik durumu bulunmaktadır. Kriz hali bu durumlar arasında yer almamaktadır. 09.01.1997 gün ve 22872 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Başbakanlık Kriz Yönetim Yönetmeliği; 31.01.2011 gün ve 1377 sayılı Afet ve Acil Durum Yönetim Merkezleri Yönetmeliğinin 9’uncu maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır. Sonuç olarak Acil durum ve kriz yönetimine ilişkin kapsamlı ve bütünleştirici bir üst kanun yayımlanmalıdır. Elinizdeki kitap NATO, AB, ABD ve Birleşik Krallık acil durum ve kriz yönetimi süreçlerini 8 ana başlık ve alt kriterlerde analiz etmekte ve neticesinde Türkiye Cumhuriyeti’ne kriz yönetim modeli önermektedir.