Bu çalışmanın konusunu kendine özgü (sui generis) yapısı olan çerçeve niteliğinde ve taraflar arasında sürekli borç ilişkisi doğuran tek satıcılık sözleşmesi oluşturmaktadır. Bilindiği üzere tek satıcılık sözleşmesinin hukukumuzda yasal bir tanımı bulunmamaktadır. Bununla birlikte, uygulamada ortaya çıkan ihtiyaç neticesinde doktrin ve içtihatlar uyarınca tek satıcılık sözleşmesi tanımlanmaya çalışılmıştır. Tek satıcılık sözleşmesinin yasal düzenlemeden yoksun olması, bu sözleşmenin incelenmesini ve bu kapsamda sözleşmeye uygulanacak hükümlerin öncelikli olarak tespit edilmesini gerektirmiştir. Bu çalışma ile tek satıcılık sözleşmesinin hukuki niteliği ve unsurları, sözleşmeye uygulanacak hukuk, tek satıcılık sözleşmesinin benzer sözleşmelerden farkları, tarafların hakları ve borçları ile sözleşmenin sona ermesi ve sona ermenin sonuçları Türk hukukundaki düzenlemeler ve yargı kararları ile birlikte incelenmiştir.