Yeni bir çağın eşiğinde olduğumuz söyleniyor. Toplumsal ve ekonomik örgütlerin egemen yapılarında çığır açan bir değişim; birbirleriyle ilişkili uygulamaların ve süreçlerin küreselleşmesi; dünyayı sorgularken ve çözümlerken kullanılan yeni biçimler, bu çağın en ayırt edici özellikleri olarak sıralanıyor. 50'li yılların sonunda, C.W. Mills ve Daniel Bell gibi bazı sosyologlar modern çağın sona erdiğini, yeni çağın postmodern, postendüstriyel, postkapitalist olacağını yazdı. Anladıkları ve anlamlandırdıkları hali ile modern çağın temelinde, aydınlanma arayışı, ekonomik faaliyetleri yöneten kuralların bilimsel analizi, insanların varolan potansiyellerini ortaya çıkarabilecekleri, mükemmel olmasa da daha iyi bir toplum yapısı vardı. Böyle bir kalkınma; ya bir sürecin sonucu olarak görülüyordu, bu durumda anlaşılabilen ve değiştirilebilen ama denetim altına alınamayan güçlere bağlanıyordu; ya da bir projenin sonucu olarak kabul ediliyordu, bu durumda da gerçekleşmesi özgürlük, akıl, eşitlik gibi evrensel ideallere dayanan uygun eylemler ve akılcı ilkelerle mümkündü. Ekonomik gelişme, toplumsal adalet ve demokrasi, modern toplum ve bu toplumun ortaya çıkışında yer alan özgürleştirici sürecin üç önemli boyutunu oluşturuyordu. Tasarlandığı gibi modernleşme, bunların önündeki engelleri aşmak için devam eden bir süreci ya da mücadeleyi gerektiriyordu. Pek çoklarına göre yeni bir postmodern, postendüstriyel ve postkapitalist toplum kavramı ve imgesi biraz vakitsizdi; uluslararası çapta ekonomik büyüme, kalkınma ve modernleşme sürecinden bahsedildiği bir zamanda ortaya çıkmıştı. Ancak sonradan anlaşıldığı gibi, bunu önce dile getirenler, on yıllar sonra ortaya çıkan ya da daha açıkça görülebilen kalkınma ve görme biçimlerini haber verdikleri için öngörülü olarak nitelendirilebilirler. Ne olursa olsun, 80'lerde yeni ve postmodern bir çağ kavramına birçok ekleme çıkarma yapıldı; bu da ekonomik ve toplumsal kalkınmada, sürecin ya da projenin yeniden ele alınmasıyla sonuçlandı. Özgürlük ve adaletin hüküm süreceği akılcı bir toplum ve devlet yapısı ideali; yani, potansiyellerini ortaya çıkarmalarına imkan verilmiş ve güçlendirilmiş, özgür ve eşit bireylerin topluluğu, vazgeçilemez nitelikte olan insan haklarına dayalı evrensel ilkeler ve Aydınlanma inancı ilerleme fikrine kurban edildi.