"Girişimcilik" ve "girişimci" sözcükleri sanılanın aksine günümüze dek yalnızca yaratıcılıklarını kullanarak zihinlerinde kurguladıkları bir işletmenin yaşama geçirilmesi eylemi veya bu eylemi gerçekleştiren kişi veya kişiler anlamında kullanılmamıştır. Metnin ilgili bölümlerinde daha geniş kapsamlı olarak değinildiği üzere, her iki kavramın da zaman içerisinde farklı içerikleri yansıtır biçimde değişik anlamlarda kullanıldığına şahit olunmaktadır. Girişimci (entrepreneur) sözcüğü geçmişte, örneğin, 16. yüzyılda yabancı ülkelere yapılan askeri operasyonları yöneten kişileri olduğu kadar, henüz keşfedilmiş yabancı topraklarda koloniler kuran, yeni yerleşim alanları açan bireyleri betimlemek amacıyla da kullanılan bir terim olmaktadır. Aynı sözcük Marco Polo benzeri risk üstlenerek, ödünç sermaye ile yabancı ülkelerle iş yapan ve elde ettiği kârı sermayedar ile paylaşan maceracı tüccarları, Orta Çağlar ve i?, yüzyılda hiç risk almadan kamuya ait projelerin yapımını üstlenen kişileri ve endüstri çağının başlamasından sonra devi'im niteliğindeki buluşlarını yaşama geçirmek için çaba gösteren Eli Whitney ve Thomas Edison gibi yenilikçileri ifade etmek için de kullanılmıştır. Girişimcilik teriminin babası olarak kabul edilen fizyokratlardan CantiUon girişimciyi "merkezi ekonomik aktör" olarak üç kademeli toplumun (ilk ikisi arazi sahipleri ve işçiler) en üst kısmına yerleştirmiş, yine aynı ekolden J.B. Say'in girişimcinin elde ettiği kârın, sermaye sahibinin elde ettiği kârdan farklı nitelikte olduğu görüşünü ortaya atması ile birlikte, girişimcilik süreci kendine özgü bir faaliyet türü olarak algılanılmaya başlanılmış, girişimci ekonominin kilit noktasındaki kişi ve ekonomik değişim ve gelişimin katalizörü olarak düşünülür olmuştur.